çocuğun sesi kararıyor birden bire
göğsüne kocaman yalnızlıklar çörekleniyor
oysa çocuk o daha
hayli suskun
hayli kısa saçlı
kocaman adamlardan ve yağmurdan korkuyor
karanlıktan korktuğu kadar
birden bire bir kadın çığlığı
doluşuyor duvar duvar
küçücük elleriyle
kocaman susmaları bastırıyor
yorganın altına
bir konuşabilse
sağanaklara duracak martılar
birden bire büyümese gözleri
bir de düşmese her gece
kocaman uçurumlardan
düşlerinde.
onkasımikibinon / beyoğlu
