büsbütün cepleri boşalmış bir yağmur
gece yarısı otobüslerinin camlarında
sarsılarak başı dünyanın en kederli düşlerini görüyor
böyle makas değişmez trenler, bu resmen gıyabi intihar denemesi
tam da kökleriyle sarılıyorken toprağa
bu nasıl bir talan Tanrım elbet vardır bildiğin!
yalnız bu ellerimle dindiremediğim bir kanama
tütün sarmıyor burada ne kadınlar ne erkekler
yaraya tütün gerek
yarayla alay edenlerin ağzına beyzbol sopasıyla vurmak istiyorum!
Tanrım elbet vardır bir bildiğin ama bu birdenbire karnıma saplanan sancı
bu yalnızlık
bu, bir daha öyle güzel bir düş göremeyeceğini bilen ölüm mangası
nehir boyu kahrıyla koşan küçük çocuklar nehir hiç bitmesin ister
Sinnerman'i bilir misin! Dünyanın en kederli şarkısıdır!
