katbekat açılıyor ellerim katbekat iskambil
uçkenarları çok kir birikintili 
çok sinek valesi


yırtık yelkenlere öykünerek ve içlenerek
açılıyor ellerim rüzgar rüzgar kaos
/yüzyüze yüzsüz/ 


oysa öyle açılarak
kelebek gözlü kanatlardan
ve öyle karanlıkyabancı pamuk şekeri
avuttuklarımdan
bir el açıp temizle-meli-sin-mi


umutsuz temyizlerden ziyadesiyle 
yorulmuş yaşlı işçilerden 
bir el izi aşırıp
sürebiliriz belki 
alnımızın kıvrım yalnızlıklarına


balıklar birikir sonrasında
el ayalarından büyük turuncu
hayli komik hatta
günbatımlı şiirlerden nasipli


bir şehir eskimesinin rikkatli zaman fısıltısıyla sancılanması
işte sürdürüp durduramadığım müptelaya
hasıl eden acıkma
                                                       bir nevi empirisitkaos
                                                       bir nevi denizdolusuistiridyekabuğu

öyle
el içlerine doluşturan 
el içi boşluklarıyla


yedişubatikibinonbir/çamlıca/