sen beni öpme

belki ben ölürüm

göğsümden bir kırlangıç düşer

ona acı bir kahve içir

adımı hiç bilmesin

beni öpme

kaldırımlardan yağmur boşalacak birazdan

ve bütün taksiler tıklım tıkış yalnızlık

beni öpme

teller patladı en nazenin yerinden

nükleer bir hüzün doluyor ciğerime

şimdi bütün filmler soluk

anna çok uzak bir sahil kentinde 

kumdan izler biriktiriyor zamana

ve arnavutluk sınırında çocuk

eğilip bir önce taş atıyor mayınlara

sarışın zamanlar geçiyor kemandan

onu kimse bilmiyor

silecek camlarının buğusunda yüzünü kaybetmiş

beni öpme

Seni kimse bilmiyor.

yirmidörtşubatikibinonikiistanbul