akşam oldu Luna. bu vakitler bir gariptir gönlümde. bir tuhaf tütün ağrısına tutulur tüm sözler.
yine akşam oldu Luna. uzak bir denizde kıyıya vuruyor tüm istiridyeler. yazdan kalmamış hiç bir gün. her biri kirpiklerimden çekiştiriyor bir büyük boşluğa. Yaratılışmışlığımızın en temel parçasına. Boşluğa.
Yine akşam oldu Luna. son bir sigaram kaldı tutuşturmak için sükutumu iç cebimde. son bir kar umudu. mızrağın sesini duyar gibiyim hem çok da uzak değil.hemen burda,ardımı dönsem göğüs göğüse gelicem ardımı dönsem bir boşluk boyu kana bürünecek deniz.böyle bir rüzgar uğultusu hem başımın ağrıdığı yerden tam da..Hep akşam oluyor Luna.bir kadının gözlerinde kaybediyorum sesimi.gözlerim.en büyük boşluğum.indikçe inen yosunlu kuyulardan bir çağıltı aşırmışçasına.her akşam.bir sigara mühletince duyduğum bu şarkı bu yüksek,karlı dağlardaki karanlık bu onulmaz sükut..yine akşam oldu Luna.tüm döngü yenibaştan hiç kanatmadan tırnaklarını çeker gibi hem de izbe bir kayın ormanında..