26 Ocak 2012 Perşembe

hiç bir şey yok.
Nasıl boşalmışsa şehir talanın ardından öyle bomboş. birdenbire cenderesini kaybetmiş lacivert ve yıldızsız bir akşam şimdi gözlerim. şimdi karanlıkta göz göze gelmek oysa biranda.bir büyük suskunluğa ram olmuşken kainat.
hiç bir şey yok zerrelerimde.

Ayık olmak inadına nasıl yakarsa insanın canını öyle özlüyorum bir şeyleri bir çok şeyleri yalnızca şeyleri. şeylerin içine hapsolmuş çocuk seslerini kırmızı bir bisikleti çoğusunu daha
daha kendim parçalara ayırıp eksiltim unutulduklarımla zaten unuttular sonra.her seferinde. 'derken karanfil elden ele'

bir şey söylemek istiyorum şimdi kalbimin üstünde duran şu her neyse o şeyi tuz parça edip bir şey..
insanlar gitmesin istiyorum..mesela anlamak anlaşılmak anlatmak istiyorum..çok mu..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder