Kimse olmuyor ben ağlarken
hep sonradan intikal ediyorlar olay mahaline
ve çoktan olmuş oluyor olmaması gereken
Metruk sesimle susmayı bilerken
sokakların ıssız kalabalığında
ve her çıkmaz sokakta
yeniden ve yeniden bulunamazken
yalnız ben dahi bilemezken
hüviyetimin hükümlülük halini
Kimse bilmiyor ben ağlarken
Kime söylesem beni kaçıyor
Kime sussam beni gülüyor
Ben ne vakit kaçsam cezam elimle kesiliyor
Cüz'i miktarda şefkatten bahsedenler
sürüyorlar ölü gezegenlere
güneşi arayan ellerime yüreğimi tutuşturarak
Anla Mona Roza biz oteliyiz...
YanıtlaSil